pyrus pyrifolia Shinseiki

Grusza Shinseiki - odmiana bardzo plenna. Jej owoce dojrzewają stopniowo na przełomie sierpnia i września - najwcześniej z oferowanych tu odmian. Ważą przeciętnie 130g, mają żółtozieloną skórkę i soczysty, kruchy miąższ.

Drzewka Shinseiki rosną średnio silnie i wytwarzają rozłożystą koronę.

pyrus pyrifolia HosuiOwoce gruszy Hosui dojrzewają trochę wcześniej od Chojuro. Są soczyste, bardzo słodkie i smaczne.

Drzewka o silnym wzroście, nieco bardziej wrażliwe na mróz od pozostałych odmian, ale uwidacznia się to tylko podczas bardzo mroźnych zim.

pyrus pyrifolia Hosui

Grusza Chojuro - odmiana charakteryzująca się wysoką zdrowotnością, bardzo plenna, bez skłonności do przemiennego owocowania, nie wymaga także przerzedzania zawiązków owoców. Obradza dobrze wyrośnięte owoce ważące 120-150g (maks. ponad 200g i 7cm średnicy) o złotobrązowej lub miodowej skórce z licznymi przetchlinkami i bardzo smacznym, soczystym miąższem. Dojrzewają w połowie września.

Drzewka Chojuro rosną średnio silnie, wytwarzając płaczące korony.

pyrus pyrifolia Hosui

Grusza Early Shu kwitnie ładniej od pozostałych grusz japońskich - kwiaty w pąku różowe. Owoce z jasnozieloną skórką, od strony nasłonecznionej z lekkim rumieńcem, są smaczne, bardzo duże (maks. ponad 310 g), o oryginalnym kształcie, przypominające odwróconą gruszkę. Dojrzewają nieco wcześniej od odm. Chojuro.

Drzewka charakteryzują się silnym wzrostem i wytwarzają luźną koronę. Przeważnie wchodzą w owocowanie w trzecim roku po posadzeniu. Wadą tej odmiany jest jej podatność na rdzę gruszy.

 

 

 

 

pyrus pyrifolia Hosui

Grusza japońska, zwana także chińską lub azjatycką, a na Zachodzie określana jako Nashi, pochodzi oczywiście z Dalekiego Wschodu, a w Europie znajduje się w uprawie zaledwie od kilkudziesięciu lat. Zwraca na siebie uwagę nietypowymi jak na grusze owocami – mają kształt spłaszczonych kul. Są smaczne i zdrowe, przeznaczone przede wszystkim do spożywania na surowo.

uprawa

Chociaż na świecie istnieje ponad 1000 odmian, większość z nich z powodu bardzo wczesnego terminu kwitnienia nie może być uprawiana w Europie Środkowej. Wszystkie odmiany gruszy japońskiej są obcopylne, czyli muszą obok siebie rosnąć przynajmniej dwie różne odmiany, aby zapewnić dobre plonowanie. Większość odmian może być też jednak zapylanych przez europejskie grusze kwitnące w podobnym czasie.

Grusze japońskie posiadają podobne wymagania uprawowe jak grusze europejskie. To samo się tyczy formowania korony. Odpowiadają im takie same gleby i są wytrzymałe na mróz.

Wcześnie wchodzą w owocowanie (często w drugim roku), a dodatkowo są w dużym stopniu odporne na choroby grusz europejskich. Ze szkodników występują głównie mszyce. Drzewka są raczej krótkowieczne i osiągają kilka metrów wysokości.

pielęgnacja

Aby owoce były duże i dorodne u większości odmian niezbędne jest przerzedzanie zawiązków owocowych (pozostawiając po 1-2 zawiązków na krótkopędzie).

Owoce nie dojrzewają jednocześnie i należy stosować kilkukrotny zbiór. Wskaźnikiem dojrzałości jest łatwe odchodzenie szypułki od pędu. W temperaturze pokojowej takie owoce przechowywać można ok. 2 tygodni, a w lodówce nawet ponad miesiąc.

Ich miąższ jest kruchy, bardzo soczysty i słodki. Można je spożywać jako deserowe (szczególnie smaczne po schłodzeniu), dodawać do sałatek, konfitur, wypieków lub przetwarzać na soki i wina. Są uważane za dietetyczne i polecane osobom chorym na cukrzycę, gdyż głównym cukrem w ich składzie jest sorbitol. Są bogate w błonnik.

Instrukcja sadzenia:

- w wykopany dół wbić mocny palik

- zasadzić roślinę na tę samą głębokość jak rosła w doniczce i przymocować do palika

- na przedwiośniu skrócić lekko czubek przewodnika i w zależności od żądanej docelowej wysokości przyszłego pnia pozwolić się rozgałęzić roślinie na tej wysokości albo też wyprowadzić tylko jeden pęd, który dopiero w następnym roku da odgałęzienia boczne

- dodatkowe informacje n/t pielęgnacji roślin znajdują się tu >>